ULANGKAJI 1 : PRAU2

Selamat Belajar. Pelajar PraU2 sedang menduduki Peperiksaan Percubaan STPM Peringkat Negeri Johor. Namun begitu, cikgu harapkan anda semua terus menggunakan blog cikgu untuk mengulangkaji pelajaran. Minggu ini cikgu lampirkan 60 soalan yang perlu anda jawab dalam masa 2 jam. Selamat menjawab.

PENGAJIAN AM
KERTAS 1
900 / 1Masa 2 Jam

Arahan: Jawab semua soalan yang disediakan.
1. Antara berikut yang manakah merupakan ciri-ciri yang perlu ada pada sebuah negara?
I Mempunyai kedaulatan
II Mempunyai ekonomi yang kukuh
III Mempunyai sempadan yang tertentu
IV Mempunyai masyarakat yang saling bekerjasama
A I dan II
B I dan III
C II dan IV
D III dan IV

2. Antara berikut, ciri-ciri yang manakah dapat mengiktiraf Malaysia sebagai sebuah negara?
I Mempunyai ideologi
II Mencapai kemerdekaan pada tahun 1957
III Mempunyai banyak bahan mentah
IV Mempunyai penduduk pelbagai kaum
A I dan II

B I dan III

C II dan III
D III dan IV

3. Pilih pernyataan yang berkaitan tujuan Doktrin Pengasingan Kuasa
I Mengelak pemusatan kuasa
II Menggalakkan pembahagian kuasa
III Mengekalkan pemerintahan secara campur tangan
IV Mengalakkan pemusatan kuasa
A I dan III
B II dan III
C I dan IV
D III dan IV

4. Antara berikut, yang manakah benar tentang konsep kerajaan kesatuan?
A Kerajaan Negeri mempunyai kuasa dominan
B Kerajaan Pusat mempunyai kuasa dominan
C Kerajaan Pusat mempunyai kuasa yang terhad
D Kerajaan negeri mempunyai kuasa yang sama dengan Kerajaan Pusat

5. Antara berikut, yang manakah menunjukkan ciri-ciri kerajaan sosialis?
A Kerajaan ini diperintah oleh individu yang mempunyai kuasa mutlak
B Kerajaan ini memberi kebebasan pemilikan harta secara individu
C Kerajaan ini dipilih melalui pilihanraya
D Kerajaan ini tidak mementingkan hak perseorangan tetapi mementingkan hak milik negara.

6. Antara berikut, yang manakah menerangkan demokrasi berparlimen?
I Setiap rakyat yang layak mengundi mempunyai persamaan hak
II Setiap rakyat mempunyai persamaan hak dalam semua perkara
III Kuasa penuh terletak di tangan raja
IV Ekonomi dimiliknegarakan demi kepentingan bersama
A I dan II
B I dan IV
C II dan III
D III dan IV

7. Antara berikut, yang manakah berkaitan dengan badan pentadbiran yang melaksanakan dasar kerajaan melalui Jabatan Perdana Menteri?
A Kabinet
B Peguam Negara
C Ketua Hakim Negara
D Agensi Kerajaan

8. Antara berikut, yang manakah terlibat dalam proses menggubal undang-undang negara?
A Majlis Parlimen
B Kabinet
C Agensi Kerajaan
D Mahkamah

9. Peranan Badan Kehakiman dalam teori pengasingan kuasa ialah
A Menggubal undang-undang
B Memansuhkan undang-undang
C Mentafsir undang-undang
D Melaksanakan undang-undang

10. Apakah faedah sistem Kerajaan Persekutuan?
A Kerajaan Negeri mengikut segala peraturan yang ditetapkan oleh Kerajaan Pusat
B Semua peringkat kerajaan mempunyai autonomi perundangan tertentu yang dijamin oleh perlembagaan
C Kerajaan Pusat mempunyai kuasa yang sangat terhad
D Kerajaan Pusat dan Negeri bergabung melaksanakan pentadbiran negara

11. Takrif perlembagaan adalah seperti berikut
I Merupakan memorandum bertulis parti-parti politik
II Merupakan rujukan bagi menjelaskan prinsip dan amalan negara
III Mempunyai kuasa ultra vires, iaitu tidak boleh ditentang
IV Merupakan kontrak sosial yang dibuat oleh tokoh-tokoh kemerdekaan
A I dan II
C II dan III
B I dan IV
D III dan IV

12. Antara berikut, yang manakah berkaitan pindaan perlembagaan?
I Perubahan tambahan perlembagaan
II Perubahan undang-undang negara dengan sokongan 2/3 ahli Parlimen
III Perubahan seksyen dalam perlembagaan yang dimansuhkan
IV Perubahan dalam perlantikan pegawai kerajaan
A I dan II
C II dan III
B I dan III
D III dan IV

13. Antara berikut, yang manakah menunjukkan ciri-ciri tepat tentang Perlembagaan Persekutuan dan Perlembagaan Negeri?
Perlembagaan Persekutuan Perlembagaan Negeri
A Undang-undang Negeri yang berbeza dengan Undang-undang Persekutuan dibatalkan Terdiri daripada 183 perkara
B Terdiri daripada 183 perkara Undang-undang negeri di buat oleh Yang di-Pertuan Agong
C Perlembagaan yang dijalankan secara bertulis Undang-undang Negeri yang berbeza dengan undang-undang Persekutuan dibatalkan
D Terdiri daripada 183 perkara Agama Islam merupakan agama rasmi

14. Antara berikut, yang manakah merupakan kandungan Perlembagaan Persekutuan Malaysia?
I Perkara berkaitan kebebasan hak asasi
II Perkara berkaitan pilihan raya
III Perkara berkaitan undang-undang jalan raya
IV Perkara berkaitan undang-undang negeri
A I dan II
C I dan IV
B II dan III
D III dan IV

15. Antara berikut, perkara yang manakah hanya terkandung dalam Senarai Persekutuan?
A Pertanian
B Perhutanan
C Pertahanan negara
D Penetapan hari cuti

16. • Tidak setia kepada negara• Memalsukan maklumat semasa memohon kewarganegaraan
Pernyataan tersebut merujuk
A Percantuman wilayah
B Perlantikan warganegara
C Penamatan kewarganegaraan
D Penamatan kewarganegaraan secara sukarela

17. Antara berikut, yang manakah berkaitan dengan Bahagian ke-9 Perlembagaan Persekutuan?A Kehakiman
B Perintah Am
C Pelancongan
D Perkhidmatan awam

18. Suruhanjaya yang manakah memainkan peranan dalam penggubalan Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu?
A Suruhanjaya Reid
B Suruhanjaya Venn
C Suruhanjaya Cobbold
D Suruhanjaya MacMichael

19. Antara yang berikut, yang manakah berkaitan konsep Ketertinggian Perlembagaan?
I Perlembagaan merupakan undang-undang tertinggi negara
II Perlembagaan Persekutuan perlu dipatuhi mana-mana Kerajaan Negeri
III Perlembagaan memberi kuasa mutlak kepada pemerintah untuk bertindak secara bebas
IV Perlembagaan Negeri mempunyai kuasa-kuasa muktamad terhadap perlaksanaan dalam negeri
A I dan II
C II dan III
B I dan IV
D III dan IV

20. Antara berikut, yang manakah merupakan perkara yang memerlukan Parlimen mendapat sokongan majorit 2/3 daripada ahli Dewan Rakyat dan Dewan Negara serta persetujuan Majlis Raja-raja?
A Kuasa perundangan
B Pemilihan anggota Mahkamah Tinggi
C Bahasa Kebangsaan dan kewarganegaraan
D Perlantikan pembesar mengikut adat Melayu

21. Antara berikut, yang manakah merupakan tindakan yang diambil oleh British setelah kembali ke Tanah Melayu?
I Membentuk Malayan Union
II Menubuhkan Suruhanjaya Reid
III Memperkenalkan Sistem Residen
IV Memberikan kemerdekaan kepada Tanah Melayu
A I dan II
C II dan III
B II dan IV
D III dan IV

22. Antara berikut, yang manakah jenis-jenis kewarganegaraan yang terdapat di Malaysia?
I Keizinan raja
II Kemasukan
III Pengislaman
IV Cantuman wilayah
A I dan II
C II dan IV
B I dan III
D III dan IV

23. Pilih syarat-syarat untuk memperolehi kewarganegaraan melalui pendaftaran
I Berkelakuan baik
II Pengetahuan yang memadai dalam Bahasa Melayu
III Telah bermastautin di Persekutuan selama 12 tahun
IV Suami ialah warganegara pada permulaan Oktober 1962
A I dan II
C I dan IV
B I dan III
D III dan IV

24. Akta Keselamatan Dalam Negeri (ISA) digunakan untuk perkara berikut
I Kegiatan ceti haram yang menggunakan kekerasan
II Penyebaran ajaran sesat yang menimbulkan keadaan tidak selesa dalam kalangan masyarakat
III Menyebarkan sistem pesanan ringkas yang boleh menimbulkan ketegagan kaum
IV Mengadakan perhimpunan tanpa permit polis
A I, II dan III
C I, III dan IV
B I, II dan IV
D II, III dan IV

25. Kebebasan Bercakap, Berhimpun dan Menubuhkan Persatuan dalam Perlembagaan Persekutuan merujuk kepada perkara berikut
I Seseorang itu bebas memberikan pendapat
II Seseorang boleh berhimpun secara aman jika melebihi 6 orang dan mendapat permit polis
III Seseorang itu dilarang mempersoalkan hak, taraf, kedudukan istimewa, dan hak kedaulatan.
IV Seseorang itu bebas menganut agama pilihannya sendiri.
A I, dan II
C I, dan III
B II dan III
D III dan IV

26. • Mendaftarkan maklumat peribadi utama rakyat Malaysia• Mengeluarkan dokumen utama kepada semua rakyat seperti sijil kelahiran dan kematian
Pernyataan di atas merujuk
A Jabatan Imigresen
B Jabatan Perpaduan Negara
C Jabatan Pendaftaran Negara
D Jabatan Perkhidmatan Awam

27. Antara berikut, yang manakah tidak benar tentang kebebasan beragama?
A Bebas mengurus hal agama sendiri
B Tidak menganut sebarang agama
C Individu yang berumur 21 tahun ke atas bebas memilih agama yang disukai
D Memegang harta tanah dan bangunan tempat beribadat mengikut undang-undang

28. Antara berikut, yang manakah tidak benar tentang Bahasa Kebangsaan?
A Bahasa Kebangsaan harus didaulatkan
B Bahasa Kebangsaan merupakan bahasa pengantar di sekolah-sekolah kebangsaan
C Bahasa Melayu merupakan bahasa rasmi dalam urusan kerajaan
D Bahasa Melayu merupakan bahasa pengantar yang dibenarkan di Perhimpunan Bangsa-bangsa Bersatu

29. Pasport Malaysia dikeluarkan kepada warganegara Malaysia sahaja dan digunakan untuk tujuan perjalanan ke mana-mana negara kecuali
A Iran
B Lebanon
C Israel
D Amerika Syarikat

30. • Ketua Hakim Mahkamah Persekutuan• Hakim-hakim Mahkamah Rayuan
Antara yang berikut, siapakah yang melantik jawatan di atas?
A Ketua Menteri agas nasihat Dewan Undangan Negeri
B Yang di-Pertuan Agong atas nasihat Perdana Menteri
C Perdana Menteri atas nasihat Yang di-Pertuan Agong
D Yang di-Pertuan Agong atas nasihat Majlis Raja-raja

31. Antara berikut, yang manakah tugas Yang di-Pertuan Agong?
I Melantik Timbalan Yang di-Pertuan Agong
II Menjadi Ketua Angkatan Tentera Malaysia
III Mempengerusikan setiap mesyuarat Majlis Raja-raja
IV Memberikan persetujuan kepada permintaan pembubaran Parlimen
A I, dan II
C II dan IV
B I dan IV
D III dan IV

32. • Keagamaan• Tingkah laku raja• Hak istimewa orang Melayu
Pernyataan di atas berkaitan perkara yang dibincangkan dalam
A Parlimen
B Majlis Raja-raja
C Dewan Undangan Negeri
D Majlis Mesyuarat Kerajaan Negeri

33. Antara yang berikut, yang manakah bukan fungsi Suruhanjaya Perkhidmatan Awam?
I Membuat pertukaran secara sementara
II Menguruskan pemberian taraf berpencen
III Mengadakan rundingan antara majlis dengan orang lain
IV Membuat perlantikan dalam perkhidmatan perguruan
A I, dan II
C II dan IV
B I dan IV
D III dan IV

34. Antara yang berikut, yang manakah bukan fungsi Majlis Angkatan Tentera?
I Menjaga keselamatan negara
II Menentukan tugas naib pengerusi
III Mengesahkan jawatan dalam perkhidmatan
IV Mengadakan rundingan dengan majlis orang lain
A I, dan II
C I dan IV
B I dan III
D III dan IV

35. Senarai berikut ialah sumber Hasil Kerajaan Persekutuan kecuali
A Cukai Pendapatan individu dan syarikat
B Cukai hartanah
C Duti eksport
D Hasil daripada Majlis Perbandaran dan Majlis Tempatan

36. Antara berikut, yang manakah berfungsi di bawah pentadbiran Jabatan Perdana Menteri?
I Badan Pencegah Rasuah
II Jabatan Peguam Negara
III Jabatan Pertahanan Awam
IV Jabatan Pendaftaran Negara
A I, dan II
C I dan IV
B I dan III
D III dan IV

37. Antara berikut, yang manakah merupakan objektif Jabatan Peguam Negara?
I Melibatkan rakyat dalam usaha memelihara keamanan dan keselamatan negara
II Melaksanakan segala tindakan mengikut perlembagaan
III Melaksanakan sistem perundangan dengan cekap, adil dan saksama
IV Melaksanakan projek-projek pembangunan dengan cekap dan berkesan
A I, dan II
C II dan III
B I dan IV
D III dan IV

38. Antara berikut, yang manakah merupakan fungsi kementerian?
I Mengawal jabatan dan badan berkanun
II Mengawal pelaksanaan program kementerian
III Menyelaras program untuk membangunkan negara
IV Mengawal semua polisi kerajaan serta perlaksanaannya
A I, dan II
C II dan III
B I dan IV
D III dan IV

39. • Dipengerusikan oleh Perdana Menteri• Membantu negara membuat perancangan dari segi ekonomi
Pernyataan di atas merujuk
A Majlis Perancang Negara
B Majlis Pembangunan Negara
C Majlis Tindakan Ekonomi Negara
D Majlis Perundingan Ekonomi Negara

40. Antara berikut, yang manakah kementerian yang beroperasi di peringkat persekutuan sahaja?
A Kementerian Kerja Raya
B Kementerian Luar Negeri
C Kementerian Dalam Negeri
D Kementerian Sumber Manusia

41. Antara berikut, yang manakah ditubuhkan untuk menyelaraskan kegiatan antara kementerian?
A Majlis Tanah Negara
B Majlis Kewangan Negara
C Majlis Keselamatan Negara
D Majlis Negara bagi Kerajaan Tempatan

42. Antara berikut, siapakah yang hadir mengikuti mesyuarat Majlis Mesyuarat Kerajaan Negeri?
I Ahli EXCO
II Raja/Sultan
III Menteri Besar
IV Setiausaha Dewan Undangan Negeri
A I, dan II
C II dan III
B I dan III
D III dan IV

43. Antara berikut, yang manakah tanggungjawab Pihak Berkuasa Tempatan?
A Menyediakan pasar
B Mengeluarkan lesen pembalakan
C Menjaga keindahan kawasan persekitaran
D Mengenakan kompaun bagi kesalahan lalu lintas.

44. Antara berikut, yang manakah merupakan bidang kuasa bersama antara Kerajaan Persekutuan dengan Kerajaan Negeri?
I Kebajikan Orang Asli
II Pemeliharaan Warisan
III Bekalan dan perkhidmatan air
IV Pencerobohan pendatang asing
A I, dan II
C II dan III
B I dan IV
D III dan IV

45. Antara berikut, yang manakah benar tentang Menteri Besar?
A Ketua Kerajaan Negeri
B Memegang jawatan sehingga berumur 65 tahun
C Mempengerusikan persidangan Dewan Undangan Negeri
D Boleh dilantik dari kalangan bukan ahli Dewan Undangan Negeri

46. Antara berikut, yang manakah benar tentang keahlian Dewan Undangan Negeri?
A Ahli berumur 21 tahun ke atas
B Ahli dilantik oleh Majlis Mesyuarat Kerajaan Negeri
C Tempoh perkhidmatan sepenggal ialah 3 tahun
D Bilangan ahli ialah tetap dan tidak boleh berubah

47. Antara yang berikut, yang manakah membolehkan seseorang ahli Parlimen hilang kelayakan?
I Aktif dalam perniagaan
II Dipenjarakan selama 18 bulan
III Memohon kewarganegaraan asing
IV Memegang jawatan berpendapatan
A I, dan II
C II dan III
B I dan III
D II dan IV

48 Antara yang berikut, yang manakah berkaitan dengan persidangan Parlimen?
A Persidangan dijalankan secara terbuka
B Kehadiran setiap ahli adalah diwajibkan
C Korum yang diperlukan ialah 14 daripada bilangan ahli
D Persidangan pertama mesti diadakan tidak lewat daripada 120 hari dari tarikh pilihan raya.

49. Antara yang berikut, yang manakah benar tentang Pesuruhjaya Kehakiman?
I Hanya terdapat di Sabah dan Sarawak
II Merupakan pegawai tadbir utama dalam kehakiman
III Memiliki segala kuasa seperti hakim Mahkamah Tinggi
IV Dilantik oleh Yang di-Pertuan Agong atas nasihat Ketua Hakim Negara
A I, dan II
C II dan III
B I dan III
D III dan IV

50. A dituduh membunuh. Siasatan awal dijalankan di Mahkamah Tinggi tetapi tidak mempunyai prima facie. Apakah tindakan seterusnya ke atas A?
A Dibebaskan
B Disabitkan kesalahan
C Diminta membela diri
D Dihadapkan ke Mahkamah Tinggi

51. Antara berikut, yang manakah kes yang dibicarakan di Mahkamah Bumiputera?
I Menyamar sebagai Ketua Masyarakat
II Kes harta pusaka yang melibatkan bumiputera Islam
III Pembahagian tanah yang tidak mematuhi adat Iban di Sarawak
IV Kesalahan melanggar undang-undang adat oleh kaum bumiputera
A I, dan II
C II dan III
B I dan III
D III dan IV

52. Dalam satu kejohanan bola sepak, pertandingan dijalankan mengikut sistem liga. Sebanyak 5 pasukan mengambil bahagian. Setiap pasukan akan bermain sebanyak 4 kali. Secara keseluruhannya, berapakah jumlah permainan yang diadakan dalam kejohanan tersebut?
A 10
B 12
C 16
D 20

53. Syarikat X telah diarahkan oleh mahkamah untuk membayar pampasan kepada Encik Yusuf yang dipecat dari jawatannya. Pampasan tersebut perlu dibayar berdasarkan maklumat iaitu 8.5% x bilangan bulan perkhidmatan x gaji pokok terakhir.Jika Encik Yusuf mula berkhidmat pada bulan Jun 1995 dan perkhidmatannya berakhir pada bulan November 2007 dengan gaji pokok terakhir RM2575.00, berapakah pampasan yang bakal diterimanya?
A RM25,589.25
B RM32,393.50
C RM32,612.38
D RM32,831.25

54. Encik S ingin mengirim 3 buah bungkusan yang beratnya masing-masing 50 gram, 45 gram, dan 60 gram menggunakan perkhidmatan Pos Laju dengan kadar caj iaitu berat bawah 20 gram RM3.40 manakala setiap 10 gram berikutnya RM2.70. Kirakan caj perkhidmatan yang perlu dijelaskan oleh Encik S.
A RM30.40
B RM35.85
C RM37.20
D RM41.20

55. Jadual berikut ialah kedudukan harga saham yang telah dibeli oleh Encik X.
Kaunter Jumlah Unit Harga Belian (RM) Harga Jualan pada 31 Dis 2007 (RM)P 1,500 0.85 0.65Q 4,000 0.60 0.58R 5,000 0.45 0.50S 5,500 0.50 0.53
Berdasarkan maklumat Jadual I, jika semua saham Encik X dijual pada 31 Disember 2007, berapakah keuntungan yang diperolehinya?
A RM35
B RM80
C RM165
D RM250

56. Soalan 55 berdasarkan maklumat di bawah ini.
I X mencadangkan Y mendera anaknya
II Z menyatakan dia melihat Y memukul seseorang
III Hakim mencadangkan Y mengemukakan rayuan terhadap sabitannya
IV X berpuas hati terhadap hukuman ke atas Y
Antara berikut, yang manakah benar membuktikan Y bersalah?
A I, dan II
C II dan III
B I dan IV
D III dan IV

Soalan 57 dan 58 berdasarkan maklumat di bawah.
• Tangki minyak kereta Y boleh diisi 45 liter petrol untuk perjalanan sejauh 350km• Harga petrol dalam pasaran ialah RM1.62 seliter• Jarak rumah Y dari tempat kerja ialah 16km
57. Sekiranya Y memandu kereta ke tempat kerjanya setiap hari, berapakah kos petrolnya untuk seminggu?
A RM46.65
B RM33.33
C RM23.30
D RM16.66

58. Hitung perjalanan yang dapat ditampung jika Y mengisi petrol RM50.00
A 81km
B 126km
C 240km
D 316km

59. Harga sebotol syampu rambut mengikut jenama seperti berikut:• Jenama X (550ml): RM7.26• Jenama Y (750ml): RM8.22• Jenama Z (850ml): RM11.22
Antara berikut, yang manakah benar tentang harga syampu rambut di atas?
A Harga yang paling murah ialah jenama Z
B Harga yang paling mahal ialah jenama Y
C Harga seliter jenama X adalah sama dengan jenama Z
D Harga jenama X lebih murah daripada jenama Y

60 Antara yang berikut, yang manakah usaha ASEAN dalam kerjasama ekonomi?
I Forum Serantau ASEAN (ARF)
II Sistem Keistimewaan Am (GSP)
III Kawasan Pelaburan ASEAN (AIA)
IV Peraturan Perdagangan Istimewa (PTA)
A I, dan II
C II dan III
B I dan IV
D III dan IV

KERTAS SOALAN TAMAT

PENGAJIAN AM STPM

PENGAJIAN AM STPM: "PENGAJIAN AM STPM"

PEMBAHAGIAN SOALAN KERTAS 1

Ramai pelajar yang keliru dan tidak memberi tumpuan kepada topik mempunyai banyak soalan yang disoal dalam STPM. Berdasarkan carta di bawah, anda boleh memberi tumpuan yang lebih kepada topik tersebut.

PERLEMBAGAAN MALAYSIA : KEWARGANEGARAAN BAB 3

Bab 3 – Tambahan

Perkara 29. Kewarganegaraan Komanwel.
(1) Mengikut kedudukan Persekutuan di dalam Komanwel, tiap-tiap orang yang menjadi warganegara Persekutuan menikmati, oleh sebab kewarganegaraannya itu, taraf warganegara Komanwel bersama-sama dengan warganegara negara-negara Komanwel yang lain.
(2) Kecuali setakat yang diperuntukkan selainnya oleh Parlimen, mana-mana undang-undang yang sedia ada hendaklah terpakai berhubung dengan warganegara Republik Ireland yang bukan juga warganegara Komanwel sebagaimana undang-undang itu terpakai berhubung dengan warganegara Komanwel.

Perkara 30. Perakuan kewarganegaraan.
(1) Apabila permohonan dibuat oleh mana-mana orang yang berkenaan dengan kewarganegaraannya terdapat keraguan, sama ada mengenai fakta atau mengenai undang-undang, Kerajaan Persekutuan boleh memperakui bahawa orang itu ialah seorang warganegara.
(2) Sesuatu perakuan yang dikeluarkan di bawah Fasal (1), melainkan jika dibuktikan bahawa perakuan itu telah didapati dengan cara fraud, nyataan palsu atau penyembunyian apa-apa fakta material, hendaklah menjadi keterangan konklusif bahawa orang yang dimaksudkan olehnya ialah seorang warganegara pada tarikh perakuan itu, tetapi tanpa menjejaskan apa-apa keterangan bahawa dia ialah seorang warganegara pada tarikh yang lebih awal.
(3) Bagi maksud menentukan sama ada seseorang dilahirkan sebagai warganegara Persekutuan, apa-apa soal sama ada dia dilahirkan sebagai warganegara suatu negara lain hendaklah diputuskan oleh Kerajaan Persekutuan dan perakuan Kerajaan Persekutuan mengenai soal itu adalah konklusif (melainkan jika dibuktikan bahawa perakuan itu telah didapati dengan cara fraud, nyataan palsu atau penyembunyian sesuatu fakta material).

(4) (Dimansuhkan).

Perkara 30A. (Hak mengundi, dsb., bagi warganegara Singapura dan warganegara lain Dimansuhkan)
(Dimansuhkan).

Perkara 30B. (Perhubungan tentang kewarganegaraan antara kerajaan Persekutuan dengan kerajaan Singapura - Dimansuhkan)
(Dimansuhkan).

Perkara 31. Pemakaian Jadual Kedua.
Sehingga diperuntukkan selainnya oleh Parlimen, peruntukan tambahan yang terkandung dalam Bahagian III Jadual Kedua hendaklah berkuat kuasa bagi maksud Bahagian ini.

PERLEMBAGAAN MALAYSIA : KEWARGANEGARAAN BAB 2

Bab 2 - Penamatan Kewarganegaraan

Perkara 23. Pelepasan kewarganegaraan.
(1) Mana-mana warganegara yang berumur dua puluh satu tahun atau lebih dan yang sempurna akal yang juga ialah seorang warganegara negara lain atau yang hampir menjadi seorang warganegara negara lain boleh melepaskan kewarganegaraannya bagi Persekutuan melalui akuan yang didaftarkan oleh Kerajaan Persekutuan, dan hendaklah sesudah itu terhenti menjadi warganegara.
(2) Akuan yang dibuat di bawah Perkara ini dalam masa apa-apa peperangan yang dalamnya Persekutuan terlibat tidaklah boleh didaftarkan kecuali dengan kelulusan Kerajaan Persekutuan.
(3) Perkara ini terpakai bagi seseorang perempuan yang di bawah umur dua puluh satu tahun yang telah berkahwin sebagaimana Perkara ini terpakai bagi seseorang yang berumur dua puluh satu tahun atau lebih.

Perkara 24. Pelucutan kewarganegaraan kerana memperoleh atau menggunakan kewarganegaraan asing, dsb.
(1) Jika Kerajaan Persekutuan berpuas hati bahawa mana-mana warganegara telah memperoleh kewarganegaraan mana-mana negara di luar Persekutuan melalui pendaftaran, penaturalisasian atau perbuatan sukarela dan formal yang lain (selain perkahwinan) maka Kerajaan Persekutuan boleh melalui perintah melucutkan kewarganegaraan orang itu.
(2) Jika Kerajaan Persekutuan berpuas hati bahawa mana-mana warganegara telah menuntut dan menggunakan dengan sukarela di mana-mana negara di luar Persekutuan apa-apa hak yang terdapat untuknya di bawah undang-undang negara itu, iaitu hak-hak yang diberikan secara khusus kepada warganegara negara itu maka Kerajaan Persekutuan boleh melalui perintah melucutkan kewarganegaraan orang itu.
(3) (Dimansuhkan).
(3A) Tanpa menjejaskan keluasan Fasal (2), penggunaan hak undi dalam mana-mana
pemilihan politik di sesuatu tempat di luar Persekutuan hendaklah disifatkan sebagai penuntutan dan penggunaan yang sukarela suatu hak yang terdapat di bawah undang-undang tempat itu; dan bagi maksud Fasal (2), seseorang yang, selepas tarikh yang ditetapkan[1] oleh Yang di-Pertuan Agong melalui perintah bagi maksud Fasal ini—
(a) memohon kepada pihak berkuasa sesuatu tempat di luar Persekutuan supaya pasport
dikeluarkan atau dibaharui; atau
(b) menggunakan pasport yang dikeluarkan oleh pihak berkuasa itu sebagai dokumen perjalanan, hendaklah disifatkan dengan sukarela menuntut dan menggunakan suatu hak yang terdapat di bawah undang-undang tempat itu, iaitu suatu hak yang diberikan secara khusus kepada warganegara tempat itu.
(4) Jika Kerajaan Persekutuan berpuas hati bahawa mana-mana perempuan yang menjadi warganegara melalui pendaftaran di bawah Fasal (1) Perkara 15 telah memperoleh kewarganegaraan mana-mana negara di luar Persekutuan oleh sebab perkahwinannya dengan seseorang yang bukan warganegara, maka Kerajaan Persekutuan boleh melalui perintah melucutkan kewarganegaraan perempuan itu.

Perkara 25. Pelucutan kewarganegaraan melalui pendaftaran di bawah Perkara 16A atau 17 atau melalui penaturalisasian.
(1) Kerajaan Persekutuan boleh melalui perintah melucutkan kewarganegaraan mana-mana orang yang menjadi warganegara melalui pendaftaran di bawah Perkara 16A atau 17 atau yang menjadi warganegara melalui penaturalisasian jika berpuas hati—
(a) bahawa orang itu telah menunjukkan dirinya melalui perbuatan atau percakapan sebagai tidak taat atau tidak setia kepada Persekutuan;
(b) bahawa orang itu, dalam masa apa-apa peperangan yang dalamnya Persekutuan sedang atau
telah terlibat, telah dengan menyalahi undang-undang berdagang dengan atau menghubungi musuh atau melibatkan diri atau menjadi sekutu dalam apa-apa perniagaan yang pada pengetahuannya telah dijalankan mengikut apa-apa cara sehingga dapat membantu musuh dalam peperangan itu; atau
(c) bahawa orang itu, dalam tempoh lima tahun mulai dari tarikh pendaftaran atau dari tarikh
perakuan diberikan, telah dihukum dengan pemenjaraan di mana-mana negara selama tempoh tidak kurang daripada dua belas bulan atau denda tidak kurang daripada lima ribu ringgit atau yang senilai dengannya dalam mata wang negara itu, dan telah tidak mendapat pengampunan bebas berkenaan dengan kesalahan yang kerananya dia telah dihukum sedemikian.
(1A) Kerajaan Persekutuan boleh melalui perintah melucutkan kewarganegaraan mana-mana orang yang menjadi warganegara melalui pendaftaran di bawah Perkara 16A atau 17 atau yang menjadi warganegara melalui penaturalisasian jika berpuas hati bahawa orang itu, tanpa kelulusan Kerajaan Persekutuan, telah menerima, berkhidmat dalam, atau melaksanakan tugas apa-apa jawatan, perjawatan atau pekerjaan di bawah Kerajaan mana-mana negara di luar Persekutuan atau mana-mana subbahagian politiknya, atau di bawah mana-mana agensi Kerajaan itu, dalam apa-apa hal jika suatu sumpah, ikrar atau akuan setia dikehendaki berkenaan dengan jawatan, perjawatan atau pekerjaan itu:
Dengan syarat bahawa seseorang tidaklah boleh dilucutkan kewarganegaraannya di bawah Fasal ini oleh sebab apa-apa jua yang dilakukan olehnya sebelum permulaan bulan Oktober 1962, berhubung dengan suatu negara asing, dan sebelum permulaan bulan Januari 1977, berhubung dengan suatu negara Komanwel, walaupun pada masa itu dia telah menjadi seorang warganegara.
(2) Kerajaan Persekutuan boleh melalui perintah melucutkan kewarganegaraan mana-mana orang yang menjadi warganegara melalui pendaftaran di bawah Perkara 16A atau 17 atau yang menjadi warganegara melalui penaturalisasian jika berpuas hati bahawa orang itu biasanya bermastautin di negara-negara di luar Persekutuan bagi tempoh terus-menerus selama lima tahun dan dalam tempoh itu orang itu—
(a) tidak pernah pada bila-bila masa berada dalam perkhidmatan Persekutuan atau dalam
perkhidmatan sesuatu organisasi antarabangsa yang dianggotai oleh Kerajaan Persekutuan; dan
juga
(b) tidak mendaftarkan tiap-tiap tahun di konsulat Persekutuan niatnya hendak mengekalkan
kewarganegaraannya: Dengan syarat bahawa Fasal ini tidaklah terpakai bagi apa-apa tempoh
kemastautinan di mana-mana negara Komanwel sebelum permulaan bulan Januari 1977.
(3) (Dimansuhkan).

Perkara 26. Peruntukan lain bagi melucutkan kewarganegaraan melalui pendaftaran atau
penaturalisasian.
(1) Kerajaan Persekutuan boleh melalui perintah melucutkan kewarganegaraan mana-mana warganegara yang menjadi warganegara melalui pendaftaran atau melalui penaturalisasian jika berpuas hati bahawa pendaftaran atau perakuan naturalisasi itu—
(a) telah didapati dengan cara fraud, nyataan palsu atau penyembunyian apa-apa fakta material; atau
(b) telah dibuat atau diberikan dengan silap.
(2) Kerajaan Persekutuan boleh melalui perintah melucutkan kewarganegaraan mana-mana perempuan yang menjadi warganegara melalui pendaftaran di bawah Fasal (1) Perkara 15 jika berpuas hati bahawa perkahwinan yang disebabkan olehnya perempuan itu didaftarkan telah dibubarkan, melainkan disebabkan oleh kematian, dalam tempoh dua tahun mulai dari tarikh perkahwinan itu.
(3) (Dimansuhkan).
(4) (Dimansuhkan).

Perkara 26A. Pelucutan kewarganegaraan anak orang yang hilang kewarganegaraannya.
Jika seseorang telah melepaskan kewarganegaraannya atau telah dilucutkan kewarganegaraannya di bawah Fasal (1) Perkara 24 atau perenggan (a) Fasal (1) Perkara 26, maka Kerajaan Persekutuan boleh melalui perintah melucutkan kewarganegaraan mana-mana anak orang itu yang di bawah umur dua puluh satu tahun yang telah didaftarkan sebagai warganegara menurut Perlembagaan ini dan telah didaftarkan sedemikian sebagai anak orang itu atau anak isteri atau anak suami orang itu.

Perkara 26B. Peruntukan am tentang kehilangan kewarganegaraan.
(1) Pelepasan atau pelucutan kewarganegaraan tidaklah melepaskan seseorang daripada liabiliti berkenaan dengan apa-apa jua yang dilakukan atau tidak dilakukan sebelum dia terhenti menjadi warganegara.
(2) Tiada seorang pun boleh dilucutkan kewarganegaraan di bawah Perkara 25, 26 atau 26A melainkan jika Kerajaan Persekutuan berpuas hati bahawa tidak berfaedah bagi kebaikan awam untuk dia terus menjadi warganegara; dan tiada seorang pun boleh dilucutkan kewarganegaraan di bawah Perkara 25, perenggan (b) Fasal (1) Perkara 26, atau Perkara 26A jika Kerajaan Persekutuan berpuas hati bahawa akibat daripada
pelucutan itu dia tidak akan menjadi warganegara mana-mana negara.

Perkara 27. Tatacara bagi pelucutan.
(1) Sebelum membuat sesuatu perintah di bawah Perkara 24, 25 atau 26, Kerajaan Persekutuan hendaklah memberikan notis secara bertulis kepada orang yang terhadapnya perintah itu dicadangkan hendak dibuat memberitahu orang itu tentang alasan perintah itu dicadangkan hendak dibuat dan tentang haknya untuk merujukkan kes itu kepada suatu jawatankuasa siasatan di bawah Perkara ini.
(2) Jika mana-mana orang yang kepadanya notis itu diberikan memohon supaya kes itu dirujukkan seperti yang disebut terdahulu, maka Kerajaan Persekutuan hendaklah, dan dalam apa-apa kes lain Kerajaan Persekutuan boleh, merujukkan kes itu kepada suatu jawatankuasa siasatan yang terdiri daripada seorang pengerusi (iaitu seorang yang mempunyai pengalaman kehakiman) dan dua orang anggota lain yang dilantik oleh Kerajaan itu bagi maksud itu.
(3) Dalam hal mana-mana rujukan sedemikian, jawatankuasa itu hendaklah mengadakan suatu siasatan mengikut apa-apa cara sebagaimana yang diarahkan oleh Kerajaan Persekutuan, dan mengemukakan laporannya kepada Kerajaan itu; dan Kerajaan Persekutuan hendaklah mengambil kira laporan itu dalam memutuskan sama ada hendak membuat perintah itu atau tidak.

Perkara 28. Pemakaian Bab 2 bagi warganegara tertentu melalui kuat kuasa undang-undang.
(1) Bagi maksud peruntukan yang terdahulu dalam Bab ini—
(a) mana-mana orang yang sebelum Hari Merdeka menjadi warganegara persekutuan atau
warganegara bagi Persekutuan melalui pendaftaran sebagai warganegara atau berikutan dengan
pendaftarannya sebagai rakyat seseorang Raja, atau melalui pemberian perakuan kewarganegaraan, di bawah mana-mana peruntukan Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu 1948, atau mana-mana peruntukan mana-mana undang-undang Negeri hendaklah dikira sebagai warganegara melalui pendaftaran dan, jika dia tidak dilahirkan di dalam Persekutuan, sebagai warganegara melalui pendaftaran di bawah Perkara 17;
(b) seseorang perempuan yang sebelum Hari Merdeka menjadi warganegara persekutuan atau
warganegara bagi Persekutuan melalui pendaftaran sebagai warganegara, atau berikutan dengan pendaftarannya sebagai rakyat seseorang Raja, di bawah mana-mana peruntukan Perjanjian tersebut atau mana-mana peruntukan mana-mana undang-undang Negeri yang membenarkan pendaftaran perempuan yang berkahwin dengan warganegara bagi Persekutuan atau dengan rakyat Raja hendaklah dikira sebagai warganegara melalui pendaftaran di bawah Fasal (1) Perkara 15;
(c) mana-mana orang yang sebelum Hari Merdeka telah dinaturalisasikan sebagai warganegara
persekutuan atau warganegara bagi Persekutuan di bawah Perjanjian tersebut atau yang menjadi warganegara persekutuan atau warganegara bagi Persekutuan berikutan dengan
penaturalisasiannya sebagai rakyat seseorang Raja di bawah mana-mana undang-undang Negeri
hendaklah (tertakluk kepada Fasal (2)) dikira sebagai warganegara melalui penaturalisasian,
dan sebutan dalam peruntukan itu mengenai pendaftaran atau penaturalisasian seseorang warganegara hendaklah ditafsirkan dengan sewajarnya.
(2) Tiada seorang pun yang dilahirkan di dalam Persekutuan boleh menurut kuasa Perkara ini dilucutkan kewarganegaraan di bawah Perkara 25.
(3) Seseorang yang pada Hari Merdeka menjadi warganegara melalui kuat kuasa undang-undang olehsebab telah menjadi warganegara bagi Persekutuan sebaik sebelum hari itu tidak boleh dilucutkan kewarganegaraan di bawah Fasal (1) atau (2) Perkara 24 oleh sebab apa-apa jua yang dilakukan pada atau sebelum hari itu; tetapi dalam hal mana-mana orang sedemikian Fasal (2) Perkara 25 hendaklah terpakai juga berhubung dengan tempoh kemastautinan di negara-negara asing yang bermula sebelum Hari Merdeka
dan berhubung dengan sesuatu tempoh sedemikian yang bermula pada atau selepas hari itu.

Perkara 28A. Pelucutan kewarganegaraan orang yang menjadi warganegara pada Hari Malaysia.
(1) (Dimansuhkan).
(2) Bagi maksud Perkara 24, 25, 26 dan 26A seseorang yang pada Hari Malaysia menjadi warganegara melalui kuat kuasa undang-undang kerana sebaik sebelum hari itu dia mempunyai taraf warganegara United Kingdom dan Tanah-Tanah Jajahan hendaklah dikira—
(a) sebagai warganegara melalui pendaftaran jika dia memperoleh taraf itu melalui pendaftaran; dan
(b) sebagai warganegara melalui penaturalisasian jika dia memperoleh taraf itu melalui atau
berikutan dengan penaturalisasian, dan sebutan dalam Perkara itu mengenai pendaftaran atau penaturalisasian seseorang warganegara hendaklah ditafsirkan dengan sewajarnya.
(3) Jika di bawah Perkara ini seseorang perempuan hendaklah dikira sebagai warganegara melalui pendaftaran, dan taraf yang berikutan dengannya dia hendaklah dikira sedemikian telah diperolehnya oleh sebab perkahwinan, maka bagi maksud Fasal (4) Perkara 24 dan Fasal (2) Perkara 26 dia hendaklah dikira sebagai warganegara melalui pendaftaran di bawah Fasal (1) Perkara 15.
(4) Jika di bawah Perkara ini seseorang yang dilahirkan sebelum Hari Malaysia hendaklah dikira sebagai warganegara melalui pendaftaran oleh sebab hubungan dengan Negeri Sabah atau Sarawak dan dia tidak dilahirkan di wilayah-wilayah yang termasuk di dalam Negeri Sabah dan Sarawak, maka Perkara 25 hendaklah terpakai baginya seolah-olah dia ialah seorang warganegara melalui pendaftaran di bawah Perkara 16A atau 17.
(5) Walaupun di bawah Perkara ini seseorang hendaklah dikira sebagai warganegara melalui
penaturalisasian, dia tidaklah boleh dilucutkan kewarganegaraannya di bawah Perkara 25 jika dia dilahirkan sebelum Hari Malaysia di wilayah-wilayah yang termasuk di dalam Negeri Sabah dan Sarawak, dan dia hendaklah dikira sedemikian oleh sebab taraf yang diperoleh melalui atau berikutan dengan penaturalisasian di wilayah-wilayah itu.
(6) Tanpa menjejaskan Fasal-Fasal yang terdahulu, jika pada Hari Malaysia seseorang menjadi
warganegara melalui kuat kuasa undang-undang oleh sebab apa-apa taraf yang dimilikinya sebaik sebelum hari itu, tetapi taraf itu boleh dilucutkan daripadanya di bawah undang-undang yang berhubungan dengan pelucutan itu berkenaan dengan perkara-perkara yang dilakukan sebelum hari itu, maka Kerajaan Persekutuan boleh melalui perintah melucutkan kewarganegaraannya, jika prosiding bagi maksud itu dimulakan sebelum bulan September 1965; tetapi Fasal (2) Perkara 26B dan, tertakluk kepada Fasal (7), Perkara 27 hendaklah terpakai bagi perintah di bawah Fasal ini sebagaimana Fasal-Fasal itu terpakai bagi perintah di bawah Perkara 25.
(7) Jika seseorang boleh dilucutkan kewarganegaraannya di bawah Fasal (6) dan prosiding telah dimulakan sebelum Hari Malaysia untuk melucutkan taraf yang disebabkan olehnya dia memperoleh kewarganegaraannya, maka prosiding itu hendaklah dikira sebagai prosiding untuk melucutkan kewarganegaraannya di bawah Fasal itu, dan hendaklah diteruskan sebagai yang demikian; tetapi prosiding itu hendaklah diteruskan mengikut undang-undang yang berhubungan dengan taraf itu sebaik sebelum Hari Malaysia, dan fungsi Kerajaan Persekutuan berhubung dengannya hendaklah diwakilkan kepada mana-mana pihak berkuasa Negeri yang berkenaan sebagaimana yang ditentukan oleh Kerajaan Persekutuan.

PERLEMBAGAAN MALAYSIA : KEWARGANEGARAAN BAB 1

KEWARGANEGARAAN

Bab 1 - Pemerolehan Kewarganegaraan
Perkara 14. Kewarganegaraan melalui kuat kuasa undang-undang.
(1) Tertakluk kepada peruntukan Bahagian ini, orang yang berikut ialah warganegara melalui kuat kuasa undang-undang, iaitu:
(a) tiap-tiap orang yang lahir sebelum Hari Malaysia yang menjadi warganegara Persekutuan
menurut kuasa peruntukan yang terkandung dalam Bahagian I Jadual Kedua; dan
(b) tiap-tiap orang yang lahir pada atau selepas Hari Malaysia dan mempunyai mana-mana
kelayakan yang dinyatakan dalam Bahagian II Jadual Kedua.
(c) (Dimansuhkan).
(2) (Dimansuhkan).
(3) (Dimansuhkan).

Perkara 15. Kewarganegaraan melalui pendaftaran (isteri dan anak warganegara).
(1) Tertakluk kepada Perkara 18, apabila permohonan dibuat kepada Kerajaan Persekutuan oleh mana-mana perempuan bersuami yang suaminya seorang warganegara, maka perempuan itu berhak didaftarkan sebagai warganegara jika perkahwinan itu masih wujud dan suaminya itu seorang warganegara pada permulaan bulan Oktober 1962, atau jika dia memuaskan hati Kerajaan Persekutuan—
(a) bahawa dia telah bermastautin di Persekutuan sepanjang tempoh dua tahun sebelum tarikh
permohonan itu dan berniat hendak berbuat demikian secara tetap; dan
(b) bahawa dia berkelakuan baik.
(2) Tertakluk kepada Perkara 18, apabila permohonan dibuat kepada Kerajaan Persekutuan oleh ibu atau bapa atau penjaga mana-mana orang yang di bawah umur dua puluh satu tahun, maka Kerajaan Persekutuan boleh menyebabkan orang itu didaftarkan sebagai warganegara jika sekurang-kurangnya salah seorang daripada ibu bapanya sekarang (atau pada masa kematiannya) seorang warganegara.
(3) Tertakluk kepada Perkara 18, apabila permohonan dibuat kepada Kerajaan Persekutuan oleh ibu atau bapa atau penjaga seseorang yang di bawah umur dua puluh satu tahun, maka orang itu berhak didaftarkan sebagai warganegara jika dia dilahirkan sebelum permulaan bulan Oktober 1962 dan bapanya sekarang (atau pada masa kematiannya) seorang warganegara dan juga seorang warganegara pada permulaan bulan itu (jika hidup pada masa itu), dan jika Kerajaan Persekutuan berpuas hati bahawa orang itu biasanya
bermastautin di Persekutuan dan berkelakuan baik.
(4) Bagi maksud Fasal (1), kemastautinan sebelum Hari Malaysia di wilayah-wilayah yang termasuk di dalam Negeri Sabah dan Sarawak hendaklah dikira sebagai kemastautinan di Persekutuan.
(5) Sebutan dalam Fasal (1) mengenai perempuan bersuami ialah sebutan mengenai perempuan yang perkahwinannya telah didaftarkan mengikut mana-mana undang-undang bertulis yang berkuat kuasa di Persekutuan, termasuklah mana-mana undang-undang sedemikian yang berkuat kuasa sebelum Hari Merdeka, atau mengikut mana-mana undang-undang bertulis yang berkuat kuasa sebelum Hari Malaysia di wilayah-wilayah yang termasuk di dalam Negeri Sabah dan Sarawak: Dengan syarat bahawa Fasal ini tidaklah terpakai jika perempuan itu memohon supaya didaftarkan sebagai warganegara sebelum permulaan bulan September 1965, atau apa-apa tarikh kemudiannya sebagaimana yang ditetapkan melalui perintah oleh Yang di-Pertuan Agong, dan jika pada tarikh permohonan itu dia biasanya bermastautin di Negeri
Sabah dan Sarawak.
(6) (Dimansuhkan).

Perkara 15A. Kuasa khas untuk mendaftarkan kanak-kanak.
Tertakluk kepada Perkara 18, Kerajaan Persekutuan boleh, dalam apa-apa hal keadaan khas yang difikirkannya patut, menyebabkan mana-mana orang yang di bawah umur dua puluh satu tahun didaftarkan sebagai warganegara.

Perkara 16. Kewarganegaraan melalui pendaftaran (orang yang dilahirkan di Persekutuan sebelum Hari Merdeka).
Tertakluk kepada Perkara 18, apabila permohonan dibuat kepada Kerajaan Persekutuan oleh mana-mana orang yang berumur lapan belas tahun atau lebih dan yang dilahirkan di Persekutuan sebelum Hari Merdeka, maka orang itu berhak didaftarkan sebagai warganegara jika dia memuaskan hati Kerajaan Persekutuan—
(a) bahawa dia telah bermastautin di Persekutuan dalam masa tujuh tahun sebaik sebelum tarikh permohonan itu, selama tempoh yang pada agregatnya berjumlah tidak kurang daripada lima tahun;
(b) bahawa dia berniat hendak berbuat demikian secara tetap;
(c) bahawa dia berkelakuan baik; dan
(d) bahawa dia mempunyai pengetahuan asas bahasa Melayu.

Perkara 16A. Kewarganegaraan melalui pendaftaran (orang yang bermastautin di Negeri Sabah dan Sarawak pada Hari Malaysia).
Tertakluk kepada Perkara 18, apabila permohonan dibuat kepada Kerajaan Persekutuan sebelum bulan September 1971 oleh mana-mana orang yang berumur lapan belas tahun atau lebih dan yang biasanya bermastautin di Negeri Sabah atau Sarawak pada Hari Malaysia, maka orang itu berhak didaftarkan sebagai warganegara jika dia memuaskan hati Kerajaan Persekutuan—
(a) bahawa dia telah bermastautin sebelum Hari Malaysia di wilayah-wilayah yang termasuk di dalam Negeri-Negeri itu dan bermastautin selepas Hari Malaysia di Persekutuan selama tempoh yang pada agregatnya berjumlah tidak kurang daripada tujuh tahun dalam masa sepuluh tahun sebaik sebelum tarikh permohonan itu, dan tempoh itu termasuklah tempoh dua belas bulan sebaik sebelum tarikh itu;
(b) bahawa dia berniat hendak bermastautin secara tetap di Persekutuan;
(c) bahawa dia berkelakuan baik; dan
(d) bahawa dia mempunyai pengetahuan yang mencukupi dalam bahasa Melayu atau bahasa
Inggeris atau, dalam hal pemohon yang biasanya bermastautin di Sarawak, mempunyai pengetahuan yang mencukupi dalam bahasa Melayu, bahasa Inggeris atau mana-mana bahasa ibunda yang digunakan pada masa ini di Sarawak, kecuali jika permohonan itu dibuat sebelum bulan September 1965 dan pemohon telah mencapai umur empat puluh lima tahun pada tarikh permohonan itu.

Perkara 17. (Kewarganegaraan melalui pendaftaran (orang yang bermastautin di Persekutuan pada hari Merdeka)-Dimansuhkan).
(Dimansuhkan).

Perkara 18. Peruntukan am tentang pendaftaran.
(1) Tiada seorang pun yang berumur lapan belas tahun atau lebih boleh didaftarkan sebagai warganegara di bawah Perlembagaan ini sehinggalah dia telah mengangkat sumpah yang dinyatakan dalam Jadual Pertama.
(2) Kecuali dengan kelulusan Kerajaan Persekutuan, tiada seorang pun yang telah melepaskan atau yang telah dilucutkan kewarganegaraannya di bawah Perlembagaan ini atau yang telah melepaskan atau yang telah dilucutkan kewarganegaraan persekutuan atau kewarganegaraan bagi Persekutuan sebelum Hari Merdeka di bawah Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu 1948 boleh didaftarkan sebagai warganegara di bawah Perlembagaan ini.
(3) Seseorang yang didaftarkan sebagai warganegara di bawah Perlembagaan ini menjadi warganegara melalui pendaftaran mulai dari hari dia didaftarkan sedemikian.
(4) (Dimansuhkan).

Perkara 19. Kewarganegaraan melalui penaturalisasian.
(1) Tertakluk kepada Fasal (9), apabila permohonan dibuat oleh mana-mana orang yang berumur dua puluh satu tahun atau lebih yang bukan warganegara, maka Kerajaan Persekutuan boleh memberi orang itu suatu perakuan naturalisasi jika Kerajaan Persekutuan berpuas hati—
(a) bahawa—
(i) dia telah bermastautin di Persekutuan selama tempoh yang dikehendaki dan berniat hendak
berbuat demikian secara tetap jika diberi perakuan itu;
(ii) (Dimansuhkan);
(b) bahawa dia berkelakuan baik; dan
(c) bahawa dia mempunyai pengetahuan yang memadai dalam bahasa Melayu.
(2) Tertakluk kepada Fasal (9), apabila permohonan dibuat oleh mana-mana orang yang berumur dua puluh satu tahun atau lebih yang bukan warganegara, maka Kerajaan Persekutuan boleh, dalam apa-apa hal keadaan khas yang difikirkannya patut, memberi orang itu suatu perakuan naturalisasi jika Kerajaan Persekutuan berpuas hati—
(a) bahawa dia telah bermastautin di Persekutuan selama tempoh yang dikehendaki dan berniat
hendak berbuat demikian secara tetap jika diberi perakuan itu;
(b) bahawa dia berkelakuan baik; dan
(c) bahawa dia mempunyai pengetahuan yang memadai dalam bahasa Melayu.
(3) Tempoh kemastautinan di Persekutuan atau bahagiannya yang berkaitan yang dikehendaki bagi pemberian suatu perakuan naturalisasi ialah tempoh yang pada agregatnya berjumlah tidak kurang daripada sepuluh tahun dalam masa dua belas tahun sebaik sebelum tarikh permohonan bagi perakuan itu, dan tempoh itu termasuklah tempoh dua belas bulan sebaik sebelum tarikh itu.
(4) Bagi maksud Fasal (1) dan (2), kemastautinan sebelum Hari Malaysia di wilayah-wilayah yang termasuk di dalam Negeri Sabah dan Sarawak hendaklah dikira sebagai kemastautinan di Persekutuan; dan bagi maksud Fasal (2), kemastautinan di Singapura sebelum Hari Malaysia atau dengan kelulusan Kerajaan Persekutuan kemastautinan di Singapura selepas Hari Malaysia hendaklah dikira sebagai kemastautinan di Persekutuan.
(5) Seseorang yang diberi perakuan naturalisasi menjadi warganegara melalui penaturalisasian mulai dari tarikh perakuan itu diberikan.
(6) (Dimansuhkan).
(7) (Dimansuhkan).
(8) (Dimansuhkan).
(9) Tiada perakuan naturalisasi boleh diberikan kepada mana-mana orang sehinggalah dia telah
mengangkat sumpah yang dinyatakan dalam Jadual Pertama.

Perkara 19A. (Pemindahan kewarganegaraan ke Singapura atau dari Singapura Dimansuhkan)
(Dimansuhkan).
Perkara 20. (Naturalisasi bagi anggota-anggota angkatan Persekutuan - Dimansuhkan).
(Dimansuhkan).
Perkara 21. (Peruntukan am tentang naturalisasi - Dimansuhkan).
(Dimansuhkan).

Perkara 22. Kewarganegaraan melalui penggabungan wilayah.
Jika mana-mana wilayah baru diterima masuk ke dalam Persekutuan selepas Hari Malaysia menurut Perkara 2, maka Parlimen boleh melalui undang-undang menentukan siapakah orang yang akan menjadi warganegara oleh sebab hubungan mereka dengan wilayah itu dan tarikh atau tarikh-tarikh mereka itu akan menjadi warganegara.

PERLEMBAGAAN MALAYSIA : BAHAGIAN 2

BAHAGIAN 2 : KEBEBASAN ASASI

Perkara 5. Kebebasan diri
(1) Tiada seorang pun boleh diambil nyawanya atau dilucutkan kebebasan dirinya kecuali mengikut undang-undang.
(2) Jika pengaduan dibuat kepada Mahkamah Tinggi atau mana-mana hakim Mahkamah Tinggi menyatakan bahawa seseorang sedang ditahan dengan menyalahi undang-undang, maka mahkamah itu hendaklah menyiasat pengaduan itu dan, melainkan jika mahkamah itu berpuas hati bahawa tahanan itu adalah sah, hendaklah memerintahkan supaya orang itu dibawa ke hadapan mahkamah itu dan melepaskannya.
(3) Jika seseorang ditangkap maka dia hendaklah diberitahu dengan seberapa segera yang boleh alasan-alasan dia ditangkap dan dia hendaklah dibenarkan berunding dengan dan dibela oleh seorang pengamal undang-undang pilihannya.
(4) Jika seseorang ditangkap dan tidak dilepaskan, maka orang itu hendaklah tanpa kelengahan yang tidak munasabah, dan walau bagaimanapun dalam tempoh dua puluh empat jam (tidak termasuk masa apa-apa perjalanan yang perlu) dibawa ke hadapan majistret dan orang itu tidak boleh ditahan dalam jagaan selanjutnya tanpa kebenaran majistret itu:
Dengan syarat bahawa Fasal ini tidaklah terpakai bagi penangkapan atau penahanan mana-mana orang di bawah undang-undang yang sedia ada yang berhubungan dengan kediaman terhad, dan kesemua peruntukan Fasal ini hendaklah disifatkan telah menjadi suatu bahagian perlu Perkara ini mulai dari hari Merdeka:
Dengan syarat selanjutnya bahawa dalam pemakaiannya bagi seseorang, selain seorang warganegara, yang ditangkap atau ditahan di bawah undang-undang yang berhubungan dengan imigresen, Fasal ini hendaklah dibaca seolah-olah perkataan "tanpa kelengahan yang tidak munasabah, dan walau bagaimanapun dalam tempoh dua puluh empat jam (tidak termasuk masa apa-apa perjalanan yang perlu)" telah digantikan dengan perkataan "dalam tempoh empat belas hari": Dan dengan syarat selanjutnya bahawa dalam hal penangkapan bagi sesuatu kesalahan yang boleh dibicarakan oleh mahkamah Syariah, sebutan dalam Fasal ini mengenai majistret hendaklah ditafsirkan sebagai termasuk sebutan mengenai hakim mahkamah Syariah.

Perkara 6. Keabdian dan kerja paksa dilarang.
(1) Tiada seorang pun boleh ditahan sebagai abdi.
(2) Segala bentuk kerja paksa adalah dilarang, tetapi Parlimen boleh melalui undang-undang membuat peruntukan mengenai perkhidmatan wajib bagi maksud-maksud negara.
(3) Kerja atau khidmat yang dikehendaki daripada mana-mana orang sebagai akibat daripada sesuatu sabitan atau dapatan bahawa dia bersalah di mahkamah tidaklah dikira sebagai kerja paksa mengikut pengertian Perkara ini, dengan syarat kerja atau khidmat itu dijalankan di bawah pengawasan dan kawalan suatu pihak berkuasa awam.
(4) Jika menurut mana-mana undang-undang bertulis kesemua atau mana-mana bahagian daripada fungsi mana-mana pihak berkuasa awam dikehendaki dijalankan oleh suatu pihak berkuasa awam yang lain, bagi maksud membolehkan fungsi-fungsi itu dilaksanakan, maka pekerja-pekerja pihak berkuasa awam yang mula-mula disebut adalah terikat untuk berkhidmat dengan pihak berkuasa awam yang kedua disebut, dan perkhidmatan mereka dengan pihak berkuasa awam yang kedua disebut itu tidaklah dikira sebagai kerja
paksa mengikut pengertian Perkara ini, dan tiada seorang pun pekerja itu berhak menuntut apa-apa hak sama ada daripada pihak berkuasa awam yang mula-mula disebut atau kedua disebut itu oleh sebab pertukaran pekerjaannya.

Perkara 7. Perlindungan daripada undang-undang jenayah kuat kuasa ke belakang dan perbicaraan berulang.
(1) Tiada seorang pun boleh dihukum kerana sesuatu perbuatan atau peninggalan yang tidak boleh dihukum menurut undang-undang pada masa perbuatan atau peninggalan itu dilakukan atau dibuat, dan tiada seorang pun boleh menanggung hukuman yang lebih berat kerana sesuatu kesalahan daripada yang telah ditetapkan oleh undang-undang pada masa kesalahan itu dilakukan.
(2) Seseorang yang telah dibebaskan daripada sesuatu kesalahan atau disabitkan atas sesuatu kesalahan tidak boleh dibicarakan semula kerana kesalahan yang sama kecuali jika sabitan atau pembebasan itu telah dibatalkan dan perbicaraan semula diperintahkan oleh suatu mahkamah yang lebih atas daripada mahkamah yang telah membebaskan atau mensabitkannya itu.

Perkara 8. Kesamarataan.
(1) Semua orang adalah sama rata di sisi undang-undang dan berhak mendapat perlindungan yang sama rata di sisi undang-undang.
(2) Kecuali sebagaimana yang dibenarkan dengan nyata oleh Perlembagaan ini tidak boleh ada diskriminasi terhadap warganegara semata-mata atas alasan agama, ras, keturunan, tempat lahir atau jantina dalam mana-mana undang-undang atau dalam pelantikan kepada apa-apa jawatan atau pekerjaan di bawah sesuatu pihak berkuasa awam atau dalam pentadbiran mana-mana undang-undang yang berhubungan dengan pemerolehan, pemegangan atau pelupusan harta atau berhubungan dengan penubuhan atau penjalanan apa-apa pertukangan, perniagaan, profesion, kerjaya atau pekerjaan.
(3) Tidak boleh ada diskriminasi yang memihak kepada mana-mana orang atas alasan bahawa dia seorang rakyat Raja bagi mana-mana Negeri.
(4) Tiada pihak berkuasa awam boleh mendiskriminasikan mana-mana orang atas alasan bahawa dia bermastautin atau menjalankan perniagaan di mana-mana bahagian Persekutuan di luar bidang kuasa pihak berkuasa itu.
(5) Perkara ini tidak menidaksahkan atau melarang—
(a) apa-apa peruntukan yang mengawal selia undang-undang diri;
(b) apa-apa peruntukan atau amalan yang mengehadkan jawatan atau pekerjaan yang berkaitan
dengan hal ehwal mana-mana agama, atau sesuatu institusi yang diuruskan oleh sekumpulan orang yang menganuti mana-mana agama, kepada orang yang menganuti agama itu;
(c) apa-apa peruntukan bagi perlindungan, kesentosaan atau pemajuan orang asli Semenanjung
Tanah Melayu (termasuk perizaban tanah) atau perizaban bagi orang asli suatu perkadaran yang munasabah daripada jawatan-jawatan yang sesuai dalam perkhidmatan awam;
(d) apa-apa peruntukan yang menetapkan kemastautinan di sesuatu Negeri atau di sebahagian
sesuatu Negeri sebagai suatu kelayakan bagi pemilihan atau pelantikan kepada mana-mana pihak berkuasa yang mempunyai bidang kuasa hanya di Negeri atau di bahagian itu sahaja, atau bagi pengundian dalam pemilihan itu;
(e) apa-apa peruntukan Perlembagaan sesuatu Negeri, yang adalah atau yang bersamaan dengan suatu peruntukan yang berkuat kuasa sebaik sebelum Hari Merdeka;
(f) apa-apa peruntukan yang mengehadkan pengambilan masuk tentera ke dalam Rejimen Askar Melayu kepada orang Melayu.

Perkara 9. Larangan buang negeri dan kebebasan bergerak.
(1) Tiada seorang pun warganegara boleh dibuang negeri dari atau ditahan masuk ke Persekutuan.
(2) Tertakluk kepada Fasal (3) dan kepada mana-mana undang-undang yang berhubungan dengan keselamatan Persekutuan atau mana-mana bahagiannya, ketenteraman awam, kesihatan awam, atau penghukuman pesalah, tiap-tiap warganegara berhak bergerak dengan bebas di seluruh Persekutuan dan bermastautin di mana-mana bahagiannya.
(3) Selagi mana-mana Negeri lain berada dalam kedudukan istimewa di bawah Perlembagan ini berbanding dengan Negeri-Negeri Tanah Melayu, Parlimen boleh melalui undang-undang mengenakan sekatan-sekatan, antara Negeri itu dengan Negeri-Negeri yang lain, ke atas hak-hak yang diberikan oleh Fasal (2) berkenaan dengan pergerakan dan kemastautinan.

Perkara 10. Kebebasan bercakap, berhimpun dan berpersatuan.
(1) Tertakluk kepada Fasal (2), (3) dan (4)—
(a) tiap-tiap warganegara berhak kepada kebebasan bercakap dan bersuara;
(b) semua warganegara berhak untuk berhimpun secara aman dan tanpa senjata;
(c) semua warganegara berhak untuk membentuk persatuan.
(2) Parlimen boleh melalui undang-undang mengenakan—
(a) ke atas hak yang diberikan oleh perenggan (a) Fasal (1), apa-apa sekatan yang didapatinya perlu atau suai manfaat demi kepentingan keselamatan Persekutuan atau mana-mana bahagiannya, hubungan baik dengan negara-negara lain, ketenteraman awam atau prinsip moral dan sekatan-sekatan yang bertujuan untuk melindungi keistimewaan Parlimen atau mana-mana Dewan Undangan atau untuk membuat peruntukan menentang penghinaan mahkamah, fitnah, atau pengapian apa-apa kesalahan;
(b) ke atas hak yang diberikan oleh perenggan (b) Fasal (1), apa-apa sekatan yang didapatinya perlu atau suai manfaat demi kepentingan keselamatan Persektuan atau mana-mana bahagiannya atau ketenteraman awam;
(c) ke atas hak yang diberikan oleh perenggan (c) Fasal (1), apa-apa sekatan yang didapatinya perlu atau suai manfaat demi kepentingan keselamatan Persekutuan atau mana-mana bahagiannya, ketenteraman awam atau prinsip moral.
(3) Sekatan-sekatan ke atas hak untuk membentuk persatuan yang diberikan oleh perenggan (c) Fasal (1) boleh juga dikenakan oleh mana-mana undang-undang yang berhubungan dengan perburuhan atau pendidikan.
(4) Pada mengenakan sekatan-sekatan demi kepentingan keselamatan Persekutuan atau mana-mana bahagiannya atau ketenteraman awam di bawah Fasal (2)(a), Parlimen boleh meluluskan undang-undang melarang dipersoalkan apa-apa perkara, hak, taraf, kedudukan, keistimewaan, kedaulatan atau prerogatif yang ditetapkan atau dilindungi oleh peruntukan Bahagian III, Perkara 152, 153 atau 181 melainkan yang berhubungan dengan pelaksanaannya sebagaimana yang dinyatakan dalam undang-undang itu.

Perkara 11. Kebebasan beragama.
(1) Tiap-tiap orang berhak menganuti dan mengamalkan agamanya dan, tertakluk kepada Fasal (4), mengembangkannya.
(2) Tiada seorang pun boleh dipaksa membayar apa-apa cukai yang hasilnya diuntukkan khas kesemuanya atau sebahagiannya bagi maksud sesuatu agama selain agamanya sendiri.
(3) Tiap-tiap kumpulan agama berhak—
(a) menguruskan hal ehwal agamanya sendiri;
(b) menubuhkan dan menyenggarakan institusi-institusi bagi maksud agama atau khairat; dan
(c) memperoleh dan mempunyai harta dan memegang dan mentadbirkannya mengikut undang-undang.
(4) Undang-undang Negeri dan berkenaan dengan Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, Labuan dan Putrajaya, undang-undang persekutuan boleh mengawal atau menyekat pengembangan apa-apa doktrin atau kepercayaan agama di kalangan orang yang menganuti agama Islam.
(5) Perkara ini tidaklah membenarkan apa-apa perbuatan yang berlawanan dengan mana-mana undang-undang am yang berhubungan dengan ketenteraman awam, kesihatan awam atau prinsip moral.

Perkara 12. Hak berkenaan dengan pendidikan.
(1) Tanpa menjejaskan keluasan Perkara 8, tidak boleh ada diskriminasi terhadap mana-mana warganegara semata-mata atas alasan agama, ras, keturunan atau tempat lahir—
(a) dalam pentadbiran mana-mana institusi pendidikan yang disenggarakan oleh suatu pihak
berkuasa awam, dan, khususnya, kemasukan murid-murid atau pelajar-pelajar atau pembayaran fi; atau
(b) dalam memberikan bantuan kewangan daripada wang sesuatu pihak berkuasa awam bagi
penyenggaraan atau pendidikan murid-murid atau pelajar-pelajar di mana-mana institusi pendidikan (sama ada disenggarakan oleh suatu pihak berkuasa awam atau tidak dan sama ada di dalam atau di luar Persekutuan).
(2) Tiap-tiap kumpulan agama berhak menubuhkan dan menyenggarakan institusi-institusi bagi pendidikan kanak-kanak dalam agama kumpulan itu sendiri, dan tidak boleh ada diskriminasi semata-mata atas alasan agama dalam mana-mana undang-undang yang berhubungan dengan institusi-institusi itu atau dalam pentadbiran mana-mana undang-undang itu; tetapi adalah sah bagi Persekutuan atau sesuatu Negeri menubuhkan atau menyenggarakan atau membantu dalam menubuhkan atau menyenggarakan institusiinstitusi Islam atau mengadakan atau membantu dalam mengadakan ajaran dalam agama Islam dan melakukan apa-apa perbelanjaan sebagaimana yang perlu bagi maksud itu.
(3) Tiada seorang pun boleh dikehendaki menerima ajaran sesuatu agama atau mengambil bahagian dalam apa-apa upacara atau upacara sembahyang sesuatu agama, selain agamanya sendiri.
(4) Bagi maksud Fasal (3) agama seseorang yang di bawah umur lapan belas tahun hendaklah ditetapkan oleh ibu atau bapanya atau penjaganya.

Perkara 13. Hak terhadap harta.
(1) Tiada seorang pun boleh dilucutkan hartanya kecuali mengikut undang-undang.
(2) Tiada undang-undang boleh memperuntukkan pengambilan atau penggunaan harta dengan paksa tanpa pampasan yang memadai.

PERLEMBAGAAN MALAYSIA : BAHAGIAN 1

BAHAGIAN 1

PERLEMBAGAAN PERSEKUTUAN MALAYSIA/NEGERI-NEGERI, AGAMA DAN UNDANG-UNDANG BAGI PERSEKUTUAN

Perkara 1. Nama, Negeri-negeri dan wilayah-wilayah Persekutuan.
(1) Persekutuan dinamai Malaysia dalam bahasa Melayu dan dalam bahasa Inggeris.
(2) Negeri-Negeri Persekutuan terdiri daripada Johor, Kedah, Kelantan, Melaka, Negeri Sembilan, Pahang, Pulau Pinang, Perak, Perlis, Sabah, Sarawak, Selangor dan Terengganu.
(3) Tertakluk kepada Fasal (4), wilayah-wilayah bagi setiap Negeri yang disebut dalam Fasal (2) ialah wilayah-wilayah yang termasuk di dalam Negeri-Negeri itu sebaik sebelum Hari Malaysia.
(4) Wilayah bagi Negeri Selangor tidaklah termasuk Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur yang ditubuhkan di bawah Akta Perlembagaan (Pindaan) (No. 2) 1973 [Akta A206] dan Wilayah Persekutuan Putrajaya yang ditubuhkan di bawah Akta Perlembagaan (Pindaan) 2001 [Akta A1095] dan wilayah bagi Negeri Sabah tidaklah termasuk Wilayah Persekutuan Labuan yang ditubuhkan di bawah Akta Perlembagaan (Pindaan) (No. 2) 1984 [Akta A585], dan kesemua Wilayah Persekutuan tersebut hendaklah menjadi wilayah-wilayah Persekutuan.

Perkara 2. Penerimaan masuk wilayah-wilayah baru ke dalam Persekutuan.
Parlimen boleh melalui undang-undang—
(a) menerima masuk Negeri-negeri lain ke dalam Persekutuan;
(b) mengubah sempadan mana-mana Negeri,
tetapi undang-undang yang mengubah sempadan sesuatu Negeri tidak boleh diluluskan tanpa persetujuan Negeri itu (yang dinyatakan melalui undang-undang yang dibuat oleh Badan Perundangan Negeri itu) dan Majlis Raja-Raja.

Perkara 3. Agama bagi Persekutuan.
(1) Islam ialah agama bagi Persekutuan; tetapi agama-agama lain boleh diamalkan dengan aman dan damai di mana-mana Bahagian Persekutuan.
(2) Di dalam tiap-tiap Negeri selain Negeri-Negeri yang tidak mempunyai Raja, kedudukan Raja sebagai Ketua agama Islam di Negerinya mengikut cara dan setakat yang diakui dan ditetapkan oleh Perlembagaan Negeri itu, dan, tertakluk kepada Perlembagaan itu, segala hak, keistimewaan, prerogatif dan kuasa yang dinikmati olehnya sebagai Ketua agama Islam, tidaklah tersentuh dan tercacat; tetapi dalam apa-apa perbuatan, amalan atau upacara yang berkenaan dengannya Majlis Raja-Raja telah bersetuju bahawa perbuatan, amalan atau upacara itu patut diperluas ke seluruh Persekutuan, setiap Raja lain hendaklah atas sifatnya sebagai Ketua agama Islam membenarkan Yang di-Pertuan Agong mewakilinya.
(3) Perlembagaan-Perlembagaan Negeri Melaka, Pulau Pinang, Sabah dan Sarawak hendaklah masing-masing membuat peruntukan bagi memberi Yang di-Pertuan Agong kedudukan sebagai Ketua agama Islam di Negeri itu.
(4) Tiada apa-apa jua dalam ini mengurangkan mana-mana peruntukan lain dalam Perlembagaan ini.
(5) Walau apa pun apa-apa jua dalam Perlembagaan ini, Yang di-Pertuan Agong hendaklah menjadi Ketua Agama Islam di Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, Labuan dan Putrajaya; dan bagi maksud ini Parlimen boleh melalui undang-undang membuat peruntukan-peruntukan bagi mengawal selia hal ehwal agama Islam dan bagi menubuhkan suatu Majlis untuk menasihati Yang di-Pertuan Agong mengenai perkara-perkara yang berhubungan dengan agama Islam.

Perkara 4. Undang-undang utama Persekutuan.
(1) Perlembagaan ini ialah undang-undang utama Persekutuan dan apa-apa undang-undang yang diluluskan selepas Hari Merdeka yang tidak selaras dengan Perlembagaan ini adalah tidak sah setakat ketidakselarasan itu.
(2) Kesahan mana-mana undang-undang tidak boleh dipersoalkan atas alasan bahawa—
(a) undang-undang itu mengenakan sekatan-sekatan ke atas hak yang disebut dalam Perkara 9(2) tetapi tidak berhubungan dengan perkara-perkara yang disebut dalam Perkara itu; atau
(b) undang-undang itu mengenakan mana-mana sekatan yang disebut dalam Perkara 10(2) tetapi sekatan-sekatan itu tidak disifatkan perlu atau suai manfaat oleh Parlimen bagi maksud-maksud yang disebut dalam Perkara itu.
(3) Kesahan mana-mana undang-undang yang dibuat oleh Parlimen atau Badan perundangan mana-mana Negeri tidak boleh dipersoalkan atas alasan bahawa undang-undang itu membuat peruntukan berkenaan dengan apa-apa perkara yang berkenaan dengannya Parlimen atau, mengikut mana-mana yang berkenaan, Badan Perundangan Negeri itu tidak mempunyai kuasa untuk membuat undang-undang, kecuali dalam prosiding untuk mendapatkan suatu penetapan bahawa undang-undang itu adalah tidak sah atas alasan itu atau—
(a) jika undang-undang itu telah dibuat oleh Parlimen, dalam prosiding antara Persekutuan dengan satu atau beberapa Negeri;
(b) jika undang-undang itu telah dibuat oleh Badan Perundangan sesuatu Negeri, dalam prosiding antara Persekutuan dengan Negeri itu.
(4) Prosiding untuk mendapatkan penetapan bahawa sesuatu undang-undang adalah tidak sah atas alasan yang disebut dalam Fasal (3) (iaitu prosiding yang tidak termasuk dalam perenggan (a) atau (b) Fasal itu) tidak boleh dimulakan tanpa kebenaran hakim Mahkamah Persekutuan; dan Persekutuan berhak menjadi satu pihak dalam mana-mana prosiding itu, dan begitulah juga dengan mana-mana Negeri yang akan atau mungkin menjadi satu pihak dalam prosiding yang dibawa bagi maksud yang sama di bawah perenggan (a) atau (b) Fasal itu.

PERLEMBAGAAN PERSEKUTUAN MALAYSIA

PERLEMBAGAAN PERSEKUTUAN MALAYSIA
Berikut adalah teks penuh bagi Perlembagaan Persekutuan Malaysia, mengandungi pindaan terkini Akta 1260/2006.
• Bahagian I - Negeri-Negeri, Agama dan Undang-Undang bagi Persekutuan
• Bahagian II - Kebebasan Asasi
• Bahagian III - Kewarganegaraan
• Bahagian IV - Persekutuan
• Bahagian V - Negeri-Negeri
• Bahagian VI - Perhubungan Antara Persekutuan dengan Negeri-Negeri
• Bahagian VII - Peruntukan Kewangan
• Bahagian VIII - Pilihan Raya
• Bahagian IX - Badan Kehakiman
• Bahagian X - Perkhidmatan-Perkhidmatan Awam
• Bahagian XI - Kuasa Khas Menentang Perbuatan Subversif, Keganasan Terancang, dan Perbuatan
dan Jenayah yang Memudaratkan Orang Awam dan Kuasa Darurat
• Bahagian XII - Am dan Pelbagai
• Bahagian XIIA - Perlindungan Tambahan bagi Negeri Sabah dan Sarawak
• Bahagian XIII - Peruntukan Sementara dan Peralihan
• Bahagian XIV - Kecualian bagi Kedaulatan, dsb., Raja-Raja
• Bahagian XV - Prosiding Terhadap Yang di-Pertuan Agong dan Raja-Raja
• Jadual-Jadual
• Senarai Pindaan
• Senarai Perkara yang Dipinda

PERLEMBAGAAN MALAYSIA : Artikel

Organisasi
Perlembagaan ini dibahagikan kepada 15 bahagian, setiap bahagian mengandungi satu atau lebih artikel yang relevan.
• Bahagian 1 - Negeri-negeri, agama dan undang-undang persekutuan
• Bahagian 2 - Kebebasan asasi
• Bahagian 3 - Kewarganegaraan
• Bahagian 4 - Persekutuan
• Bahagian 5 - Negeri-negeri
• Bahagian 6 - Perhubungan antara persekutuan dan negeri-negeri
• Bahagian 7 - Peruntukan-peruntukan kewangan
• Bahagian 8 - Pilihanraya
• Bahagian 9 - Kehakiman
• Bahagian 10 - Perkhidmatan awam
• Bahagian 11 - Kuasa-kuasa khas menentang kuasa subversif dan darurat
• Bahagian 12 - Am dan pelbagai
• Bahagian 13 - Peruntukan sementara
• Bahagian 14 - Perkecualian bagi kedaulatan raja-raja dan sebagainya
• Bahagian 15 - Prosiding terhadap Yang di-Pertuan Agung dan raja-raja

Artikel

Artikel 11
Artikel 11 Perlembagaan Malaysia menyatakan bahawa Islam merupakan Agama rasmi Persekutuan. Sungguh pun begitu setiap orang berhak mempraktikkan agamanya sendiri.

Artikel 153
Rencana utama: Artikel 153 Perlembagaan Malaysia
Artikel 153 Perlembagaan Malaysia memberi hak kepada Yang di-Pertuan Agong, bertanggungjawab menjaga hak-hak dan keistimewaan orang Melayu dan bumiputera Malaysia. Artikel ini secara terperinci memberitahu bagaimana kerajaan persekutuan mempertahankan kepentingan kumpulan-kumpulan ini dengan mendirikan kuota untuk kemasukan perkhidmatan awam, biasiswa dan pendidikan awam . Ia biasa dianggap sebagai sebahagian daripada kontrak sosial.

Artikel 160
Rencana utama: Artikel 160 Perlembagaan Malaysia
Artikel 160 mendefinisikan bentuk perkataan pelbagai yang digunakan di dalam perlembagaan. Ia memberikan impak penting pada Islam di Malaysia dan orang Melayu disebabkan definisi seorang Melayu pada klausa 2.

Rujukan
• Ahmad, Zainon & Phang, Llew-Ann (Oct. 1, 2005). The all-powerful executive. The Sun.

PERLEMBAGAAN MALAYSIA

Perlembagaan Malaysia, dikenali juga sebagai Perlembagaan Persekutuan mengandungi 183 perkara, adalah undang-undang tertinggi di Malaysia. Ia merupakan satu dokumen undang-undang bertulis yang telah dibentuk berasaskan kepada dua dokumen terdahulu iaitu
a) Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu 1948
b) Perlembagaan Kemerdekaan tahun 1957.

Sejarah
Perlembagaan ini telah dirangka berdasarkan nasihat daripada Suruhanjaya Reid yang telah melakukan kajian dalam tahun 1956. Perlembagaan berkenaan berkuatkuasa sejurus selepas kemerdekaan pada 31Ogos, 1957.

Pindaan
Untuk meminda perlembagaan, satu majoriti dua pertiga (2/3) bersetuju kepada pemindaan ini memerlukan persetujuan pada kedua-dua pada kedua-dua dewan di parlimen. Merujuk kepada pakar perlembagaan Shad Saleem Faruqi, perlembagaan ini telah dipinda 42 kali semenjak 48 tahun selepas kemerdekaan sehingga 2005. Bagaimanapun, seperti mana beberapa pindaan telah dibuat setiap kali, beliau menganggarkan bilangan sebenar pindaan individu adalah pada sekitar 650.

SOALAN OBJEKTIF : BAB PERLEMBAGAAN

Perlembagaan Persekutuan & Perlembagaan Negeri

Perlembagaan Persekutuan yang digunapakai pada hari ini adalah berdasarkan perlembagaan tahun
A. 1948
B. 1957
C. 1963
D. 1984

Perlembagaan diperlukan oleh sesebuah negara supaya
A. menjadi panduan kepada sesebuah parti politik
B. menjadi pedoman kepada sesebuah pemerintahan
C. menjadi garis panduan kepada badan pemerintahan
D. menjadi panduan dalam pelaksanaan sesebuah kerajaan

• Seseorang yang ditangkap perlulah diberitahu mengapa dia ditangap
• Hanya dengan undang-undang sahaja nyawa seseorang boleh diambil

Pernyataan di atas merujuk kepada
A. Kebebasan diri
B. Kebebasan asasi
C. Kebebasan mutlak
D. Kebebasan mutlak sementara

Menurut perlembagaan, kuasa tertinggi di Malaysia diperuntukkan kepada
A. Perdana Menteri
B. Yang di-Pertuan Agong
C. Mahkamah Persekutuan
D. Perlembagaan Persekutuan

• Isteri dan anak warganegara telah bermastautin dua tahun sebelum permohonan
• Berumur 18 tahun bermastautin di Sabah dan Sarawak pada 16 September 1963. Telah bermastautin sebelum tarikh tersebut dan selepas tempoh itu telah bermastautin selama tujuh daripada 10 tahun sebelum permohonan.

Pernyataan di atas merujuk kepada perolehan kewarganegaraan secara
A. kuat kuasa undang-undang
B. pendaftaran
C. permohonan
D. kemasukan wilayah

• menentukan hak asasi rakyat
• kuasa tertinggi dalam negara
• menentukan corak kerajaan sesebuah negara

Pernyataan di atas merujuk kepada
A. kabinet
B. Parlimen
C. mahkamah
D. perlembagaan